Znieczulenie w leczeniu zębów – rodzaje i przeciwwskazania
Strach przed bólem należy do najczęstszych przyczyn, przez które większość z nas boi się wizyty u stomatologa. Takie uzasadnienie było zrozumiałe, kiedy gabinety dentystyczne nie były zaopatrzone w skuteczne metody znieczulające. Aktualnie współczesna dentystyka oferuje wiele skutecznych oraz bezpiecznych rozwiązań, dzięki którym nie musimy bać się o ból podczas zabiegów. Warto jednak wiedzieć, że żadne znieczulenie w leczeniu zębów nie jest zupełnie obojętne dla organizmu, dlatego lekarz stomatolog musi wiedzieć jaki rodzaj leku jest odpowiedni dla danego pacjenta.
Rodzaje znieczulenia w leczeniu zębów
Zabiegi stomatologiczne w większości przypadków bez podania znieczulenia są bardzo bolesne. Dlatego znieczulenie u stomatologa w dzisiejszych czasach jest bardzo powszechne. Stosowanie środków mających działanie przeciwbólowe ma na celu zapewnić pacjentowi komfort przeprowadzanego zabiegu, jak i ograniczyć stres oraz ból do minimum. Oczywiście znieczulenia nie są całkowicie obojętne dla organizmu, dlatego dentyści podają jak najmniejsze dawki leków, aczkolwiek w sposób bardzo skuteczny. Wyróżnić możemy, również kilka typów znieczulenia stomatologicznego. Jest to znieczulenie nasiękowe, przewodowe oraz śródwięzadłowe.
Znieczulenie nasiękowe
Nasiękowe znieczulenie jest najczęściej podawane podczas leczenia zębów. Polega na wstrzyknięciu, za pomocą strzykawki leku w dziąsło, znajdujące się tuż obok zęba, który ma być poddany leczeniu. Stomatolog przeprowadza to w taki sposób, aby pozbawić czucia końcówki nerwowe. Po takim znieczuleniu, pacjenci przez kilka godzin nie czują dziąsła, policzka, a nawet języka – jest to naturalne i nie należy się tym przejmować. Wymienione objawy całkowicie ustępują po kilku godzinach od wizyty u dentysty. Znieczulenie nasiękowe, nie jest skuteczne podczas leczenie zębów przedtrzonowych i trzonowych.
Przewodowe znieczulenie w leczeniu zębów
Znieczulenie przewodowe wstrzykiwane jest prosto w nerw zębodołowy. Po takim zastrzyku nerwy miazgi zębowej są całkowicie znieczulone. Natomiast sam moment wkłuwania igły jest nieco bardziej bolesny, niż jak to jest w przypadku znieczulenia nasiękowego. Znieczulenie przewodowe powoduje, iż pacjent nie odczuwa żadnego bólu, a także zmian temperatur. Po tego typu znieczuleniu pacjent może odczuwać jego skutki nawet kilkanaście godzin po jego zaaplikowaniu.
Znieczulenie śródwięzadłowe
Śródwięzadłowe znieczulenie polega na wprowadzeniu w ozębną specjalnej igły z lekiem. Niewielką dawką leku, można znieczulić dokładnie cały ząb. Ten rodzaj znieczulenia najczęściej stosowany jest podczas ekstrakcji zęba oraz w protetyce.
Jak działa znieczulenie miejscowe?
Podczas znieczulania stomatolog podaje preparat powodujący zatrzymanie przekazywania bodźców od receptorów w jamie ustnej do mózgu. Lek wstrzyknięty przez dentystę łączy się z kanałami sodowymi komórek nerwowych, w ten sposób blokując je na jakiś czas. W efekcie podczas klasycznego zabiegu blokowane są tylko impulsy bólowe. Więc podczas zabiegu pacjent jest w pełni świadomy i odczuwa inne bodźce takie jak na przykład dotyk. Z czasem, kiedy środek przestaje działać pacjent, odzyskuje pełnię czucia w znieczulonej okolicy. Czas ten zależy od rodzaju podanego środku, jego ilości, czy też sposobu znieczulenia.
Kiedy nie można zastosować znieczulenia
Przed podaniem znieczulenia, należy poinformować lekarza stomatologa, na co dokładnie chorujemy. Bardzo ważne jest to, aby dentysta wiedział, czy jesteśmy w ciąży, karmimy piersią, to czym mamy alergię na jakiekolwiek substancje, a także czy chorujemy przewlekle. Jeżeli pacjent ma problemy z niewydolnością krążeniowo-oddechową, arytmią, czy też przebył niedawno udar mózgu, to w takich przypadkach między innymi nie można zastosować znieczulenia z adrenaliną – mogłoby to wywołać niepożądane skutki. Dlatego tak ważne jest informowanie lekarza o wszystkich lekach, które przyjmujemy i jakie choroby nam towarzyszą. Jest to niezbędne, aby dobrać odpowiednie znieczulenie.
